بررسی میزان فراوانی و الگوی مقاومت دارویی در گونه های کاندیدایی جدا شده از بیماران مراجعه کننده به کلینیک های زنان در شهرستان زابل

ولوواژینیت کاندیدایی، عفونت دستگاه تناسلی زنان است که در اثر رشد بیش از حد کاندیداها به خصوص کاندیدا آلبیکنس ایجاد می¬شود و گاهی ممکن است به صورت عودکننده باشد. این بیماری از شایع¬ترین علل مراجعه زنان به مراکز درمانی است و حدود 75 درصد زنان در طول زندگی خود حداقل یک بار دچار واژینیت کاندیدایی شده¬اند. در واژینیت کاندیدایی، ترکیبات گروه آزول، از جمله کلوتریمازول، قابل دسترس ترین شیوه درمان است. تجویز طولانی مدت داروهای متداول در قارچ¬ها سبب ایجاد مقاومت دارویی می¬شود. بنابراین آگاهی از الگوی مقاومت دارویی در برابر داروهای متداول ضد کاندیدایی برای درمان صحیح موارد عود¬کننده ضرورت دارد. هدف از این تحقیق میزان فراوانی کاندیدای مسبب کاندیدیازیس واژینال وبررسی میزان حساسیت نسبت به داروهای رایج، نظیر فلوکونازول، کتوکونازول، کلوتریمازول، ایتراکونازول ، نیستاتین و آمفوتریسین b می باشد. این مطالعه بر روی 110 ایزوله کاندیدا جدا شده از بیماران مبتلا به کاندیدیازیس واژینال انجام شد. شناسایی گونه ها بر اساس آزمایش های جرم تیوب، کروم آگار و کلامیدوسپور صورت گرفت. از روش دیسک دیفیوژن جهت تعیین حساسیت دارویی استفاده شد. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. شامل کاندیدا گلابراتا (50%)، کاندیدا آلبیکنس (48/18%) و کاندیدا پاراپسیلوزیس (1/82%) بودند.45/45 درصد کل نمونه ها به داروی کلوتریمازول، 31/8 درصد به داروی آمفوتریسین b و 94/5 درصد به داروی نیستاتین حساس بودند. داروهای کلوتریمازول ، نیستاتین و آمفوتریسین b نسبت به داروهای دیگر اثر بهتری را بر روی گونه های کاندیدا داشتند و در مجموع گونه های غیر آلبیکنس در مقایسه با آلبیکنس در برابر داروهای فوق از حساسیت بیشتری برخوردار بودند.